De eerste ‘Advocaat van de Zuivel’ prijs is gewonnen door het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt (NAJK) met hun campagne “boeren houden van koeien”. Met een derde van de stemmen werden ze de overduidelijke winnaar.

Met een delegatie van Bite Back togen we woensdag 1 juni (wereldmelkdag) met een award, een taart, spandoeken én een krijtspuitsjabloon naar Utrecht om deze eerste Advocaat van de Zuivel prijs uit te reiken. Via een mailtje had het NAJK laten weten dat ze de deur niet zouden opendoen om de prijs in ontvangst te nemen. Groot was de verrassing dan ook dat na twee keer aanbellen de directeur besloot toch de deur te openen. Niet om in gesprek te gaan, ook niet om de taart aan te nemen, maar wel om de award in ontvangst te nemen. Na een kort gesprek vertrokken we mét de taart.

Gelukkig stond er honderd meter verderop een bankje waar we toen zelf heerlijk hebben genoten van deze taart én waar we de omgeving hebben laten weten dat we langs geweest zijn. De buurt weet nu dankzij het krijtspuitsjabloon dat de Advocaat van de Zuivel daar ergens in de buurt woont!

Toen we bijna uitgegeten waren kwam de directeur van het NAJK nog even langs. Hij was een frisse neus gaan halen; de prijsuitreiking had hem toch wel iets gedaan. Erg sportief vonden we het dat hij toen toch nog even met ons in gesprek wilde gaan. Zo hebben we nog een aantal dingen kunnen vertellen over het waarom van deze prijs én waarom het NAJK deze gewonnen had. Al met al toch een geslaagde prijsuitreiking!

Utrecht, 1 juni 2022 – Vandaag is het Wereldmelkdag. Op deze dag wordt zuivel door de zuivelindustrie in het zonnetje gezet als onderdeel van een gezond dieet. Maar volgens dierenrechtenorganisatie Bite Back zit er een duistere schaduwkant aan deze industrie; een kant die men liever niet aan de buitenwereld wil laten zien. Namelijk het enorme dierenleed dat schuilgaat achter een glas melk of een pak vla. Daarom reikt Bite Back op 1 juni de allereerste ‘Advocaat van de Zuivel’ prijs uit aan een verdediger van de zuivelindustrie die het niet zo nauw neemt met dierenwelzijn en het milieu.

Advocaat van de Zuivel

Consumenten worden door de zuivelindustrie op het verkeerde been gezet met misleidende commercials en campagnes over het welzijn van dieren en hun bijdrage aan een beter milieu. Daarom heeft Bite Back Wereldmelkdag op 1 juni uitgekozen om de ‘Advocaat van de Zuivel’ prijs uit te reiken aan een bedrijf, organisatie of persoon die pretendeert dierenwelzijn hoog in het vaandel te hebben. Sabina Jousma, campagnecoördinator van Bite Back: “We hadden zes genomineerden waarvan wij vinden dat ze deze titel verdienen en waarop de hele maand mei is gestemd.”

Winnaar 2022

De genomineerden waren FrieslandCampina, Ireen Wüst (het gezicht van Goatfully), Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt, Floating Farm, Topcalf en Natuurmonumenten. Deze genomineerden melken de dieren uit en dragen ieder op hun eigen manier bij aan het leed dat de zuivelindustrie veroorzaakt. Jousma: “Mensen konden stemmen tot 24 mei en dat hebben ze massaal gedaan! We hebben de stemmen inmiddels geteld en het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt (NAJK) is de winnaar van de eerste ‘Advocaat van de Zuivel’ prijs.” 

NJAK terechte winnaar

In hun commercial met frisse jonge boeren en hun koeien willen zij laten zien dat het met dierenwelzijn prima is gesteld in hun stallen en dat ze van koeien houden. Maar niets is minder waar, volgens Jousma: “Kalfjes worden direct na de geboorte bij hun moeder weggehaald. Door de abrupte scheiding ervaren zowel moederkoe als kalf stress en angst, ze roepen vaak nog dagen naar elkaar. Veel van deze jonge kalfjes worden dagenlang op transport gezet naar het buitenland zonder eten en drinken, om daar op afschuwelijke wijze geslacht te worden.” Behalve het extreme dierenleed heeft de zuivelindustrie, waarin naast koeien ook geiten en schapen worden gebruikt, wereldwijd ook een enorme impact op het milieu en is de kans op de uitbraak van (nieuwe) zoönosen groot. “Wij vinden daarom dat het NAJK een terechte winnaar is van onze prijs!”

Prijsuitreiking door Plantbased Dennis

Op Wereldmelkdag brengt het team van Bite Back samen met Plantbased Dennis een bezoekje aan het NAJK. Jousma: “Dennis is een diehard vegan foodie met een passie voor duurzaamheid en rechtvaardigheid èn heel veel liefde voor dieren. Hij heeft ruim 23.000 volgers op Instagram, die hij inspireert om ook te kiezen voor een plantaardige, gezonde en duurzame leefstijl. Hij zal het NAJK hun welverdiende prijs overhandigen.” Deze prijs bestaat uit een mooi plexiglas beeld van de Advocaat van de Zuivel en een overheerlijke taart. Volledig vegan natuurlijk. “Zo willen wij laten zien dat er geen dieren hoeven te lijden voor een lekker stukje taart”, zegt Jousma. 

Op woensdag 1 juni 2022 is het Wereldmelkdag. Op deze dag juicht de zuivelindustrie het bestaan van zuivel toe als onderdeel van een gezond dieet. Dierenrechtenorganisatie Bite Back wil deze dag juist laten zien dat je zuivel beter kunt laten staan. Waarom? Omdat dieren de hoogste prijs betalen in deze duivelse industrie en dit moet stoppen. Daarom reikt Bite Back op 1 juni de allereerste ‘Advocaat van de Zuivel’ prijs uit aan een verdediger van de zuivelindustrie die het niet zo nauw neemt met dierenwelzijn en het milieu. Er is al een hele week flink gestemd op de zes genomineerden en het is een spannende strijd. 

Uitgemolken

“We hebben zes bedrijven, organisaties en personen genomineerd waarvan wij vinden dat ze deze titel verdienen. Zij zetten consumenten op het verkeerde been met misleidende commercials en campagnes over het welzijn van de dieren en hun bijdrage aan een beter milieu.”, zegt Sabina Jousma, campagnecoördinator van Bite Back. “Ze verdedigen de zuivelindustrie en proberen die uit te breiden ten koste van de dieren. Zo worden kalfjes direct na de geboorte bij hun moeder weggehaald. Door de abrupte scheiding ervaren zowel moederkoe als kalf stress en angst. Ze roepen vaak dagen naar elkaar.” Behalve dierenleed heeft de zuivelindustrie, waarin naast koeien ook geiten en schapen worden gebruikt, wereldwijd ook een enorme impact op het milieu en is de kans op de uitbraak van (nieuwe) zoönosen groot. “Wij strijden daarom tegen de zuivelindustrie met de campagne ‘Uitgemolken’.” 

Wie wordt ‘Advocaat van de Zuivel’ 2022? 

De genomineerden zijn FrieslandCampina, Ireen Wüst (het gezicht van Goatfully), Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt, Floating Farm, Topcalf en Natuurmonumenten. Deze zes bedrijven/organisaties/mensen melken de dieren uit en dragen ieder op hun eigen manier bij aan het leed dat de zuivelindustrie veroorzaakt. “Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt en Natuurmonumenten hebben in de eerste dagen al flink wat stemmen verzameld,” vertelt Jousma. “Maar Ireen Wüst is met een flinke eindsprint bezig!” 

Stemmen

Jousma: “Wij roepen iedereen op een stem uit te brengen via onze website. Hier kun je ook lezen waarom wij vinden dat de genomineerden deze prijs verdienen. Natuurlijk zijn wij ontzettend benieuwd wie door het publiek gekozen wordt om de allereerste ‘Advocaat van de Zuivel’ prijs in ontvangst te nemen!” Er kan nog tot 24 mei gestemd worden op www.advocaatvandezuivel.nl. Op woensdag 1 juni wordt de winnaar door het team van Bite Back bezocht om de prijs in ontvangst te nemen. 

Download deze poster

Utrecht, 4 mei 2022 – Op woensdag 1 juni 2022 reikt Bite Back de allereerste ‘Advocaat van de Zuivel’ prijs uit aan een van de zes genomineerde verdedigers van de zuivelindustrie die het niet zo nauw nemen met dierenwelzijn en het milieu. Met misleidende commercials en campagnes over het welzijn van de dieren zetten deze genomineerden consumenten op het verkeerde been. Tijd om deze dieronvriendelijke industrie ter verantwoording te roepen en de waarheid aan het licht te brengen voor consumenten. 

Uitgemolken

Melkveehouders hebben mooie praatjes over hun liefde voor de koeien en laten vol trots zien hoe fijn hun dieren het hebben bij hen op de boerderij. “Maar wat ze niet laten zien, is dat pasgeboren kalfjes enkele uren na hun geboorte weggehaald worden bij hun moeder en alleen in een kalverbox worden gezet, waar ze kunstmelk te drinken krijgen”, vertelt Sabina Jousma, campagnecoördinator van Bite Back. Behalve dierenleed heeft de zuivelindustrie, waarin naast koeien ook geiten en schapen worden gebruikt, wereldwijd ook een enorme impact op het milieu en is de kans op de uitbraak van (nieuwe) zoönosen groot. “Wij strijden daarom tegen de zuivelindustrie met de campagne ‘Uitgemolken’.”

Verkiezing ‘Advocaat van de Zuivel’ 

Om de misstanden in deze duivelse industrie aan het licht te brengen, heeft Bite Back de verkiezing voor ‘Advocaat van de Zuivel’ in het leven geroepen. “We hebben zes bedrijven, organisaties en personen genomineerd waarvan wij vinden dat ze deze titel verdienen. Zij zetten consumenten op het verkeerde been met misleidende commercials en campagnes over het welzijn van de dieren en hun bijdrage aan een beter milieu”, zegt Jousma. “Ze verdedigen de zuivelindustrie en proberen die uit te breiden ten koste van de dieren.”

Wie wordt de allereerste ‘Advocaat van de Zuivel’?

De genomineerden zijn FrieslandCampina, Ireen Wüst (het gezicht van Goatfully), Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt, Floating Farm, Topcalf en Natuurmonumenten. Deze zes bedrijven/organisaties/mensen melken de dieren uit en dragen ieder op hun eigen manier bij aan het leed dat de zuivelindustrie veroorzaakt.

Stemmen

Er kan tot 24 mei gestemd worden op www.advocaatvandezuivel.nl. Op woensdag 1 juni wordt de winnaar door het team van Bite Back bezocht om de prijs in ontvangst te nemen.

Zaterdag 23 april organiseerde dierenrechtenorganisatie Bite Back een vegan outreach actie op het Jaarbeursplein in Utrecht. Vorig jaar heeft Bite Back een nieuwe campagne gelanceerd: Uitgemolken! Een campagne die mensen bewust moet maken van de impact van de zuivelindustrie op de dieren, de natuur en op onze samenleving. Tijdens de actie op het Jaarbeursplein werd aandacht gevraagd voor de vele dieren in de zuivelindustrie. Kunstmatig geïnsemineerd, moeders en kalfjes gescheiden, doorgefokt, hoge kans op aandoeningen, op lange transporten gezet en gedood in slachthuizen. Dat somt het leven in het kort op van dieren - koeien, geiten en schapen - in de zuivelindustrie.  Met een proeverij van plantaardige "zuivel"hapjes, informatie, flyers en een formatie van activisten met actieborden werd het publiek in Utrecht geïnformeerd over (de misstanden in) de zuivelindustrie.

Woordvoerder Alex Romijn: “Het is een verschrikkelijke industrie die jaarlijks miljoenen dieren uitbuit en doodt. In Nederland worden 1,6 miljoen melkkoeien gehouden. Jaarlijks gaat een derde van deze dieren naar de slacht, omdat hun gezondheid en productiviteit achteruit gaan. Een koe kan 15 tot 20 jaar (of zelfs ouder) worden, maar in de zuivelindustrie worden ze gemiddeld gedood rond 5,5 jaar.“

Omdat koeien niet automatisch melk geven worden ze kunstmatig geïnsemineerd. De mannelijke kalfjes zullen worden vetgemest en gaan vaak op transport naar buitenland. De vrouwelijke kalfjes zullen meestal hetzelfde lot ondergaan als hun moeder. Jaarlijks worden in Nederland 1,6 miljoen kalfjes geslacht. 

“Voor schapen en geiten die ingezet worden voor melkproductie is het niet anders. Alles voor de productie, ten koste van de dieren. “, aldus Alex Romijn, “En niet alleen de dieren zijn de dupe. De impact op het milieu en de natuur komt daar nog eens bovenop. O.a. de stikstofuitstoot van de zuivelindustrie zorgt voor schade aan de natuur. De veehouderij draagt bovendien ook bij aan risico op zoönosen, zoals Q-koorts - verspreid door de geitenzuivelindustrie - dat veel impact heeft.“ 

Een klacht ingediend bij de Reclame Code Commissie (RCC) door dierenrechtenorganisatie Bite Back is gegrond verklaard. De RCC oordeelt dat de stelligheid in de tekst dat de dieren ‘absoluut’ voldoende ruimte hebben en gelukkig zijn kan leiden bij de consument tot de indruk dat de tekst feiten betreft. Bite Back is blij met de erkenning dat haar initiële klacht gegrond is verklaard. Het Dolfinarium paste al eerder de site aan na de ingediende klacht. 

Alex Romijn, woordvoerder en voorzitter van Stichting Bite Back: “Dat het Dolfinarium de site al had aangepast voordat de klacht volledig bij de RCC was afgehandeld, gaf ons inziens al aan dat onze klacht gegrond was. Tijdens de zitting bij de RCC beweerde het Dolfinarium dat het al op de planning stond om de teksten aan te passen en dat teksten vaker aangepast werden. De tekst die nu aangepast is stond er echter al enkele jaren.“

Tijdens de zitting behandelde de RCC ook de aanpassing van de teksten. Alex Romijn: “We vinden de aanpassing van het Dolfinarium nog onvoldoende. De RCC is het op dit vlak met ons oneens, omdat ze vindt dat nu duidelijker is dat de teksten de visie van het Dolfinarium weergeven. We overwegen dan ook om in beroep te gaan, omdat de titel van de pagina nog steeds ‘feiten en fabels’ is en de suggestie blijft wekken dat alles op die pagina feitelijk is.“

Dierenrechtenorganisatie Bite Back voert al jaren campagne tegen het Dolfinarium met de campagne Dolfinariumvrij Nederland. Bite Back staat onder meer elke maand voor de ingang om bezoekers te informeren. Meer informatie: www.dolfinariumvrij.nl 

Wij zijn ondertekenaars van het volgende artikel van St. AAP:

Vandaag is het Wereld Circusdag. Een dag waarop wij vooral denken aan alle dieren die nog worden uitgebuit voor iets wat mensen vroeger vermaak noemden. In Nederland mag je sinds 2015 niet meer optreden met wilde dieren. Slechts één wild dier bleef toen over: olifant Buba. Na een tijdelijke ontheffing omdat er geen geschikte opvang was, wilde de verantwoordelijke minister eind 2020 de vrouwtjesolifant op advies van deskundigen naar de nieuwe opvanglocatie Elephant Haven in Frankrijk laten brengen. De bazen van Buba weigerden echter mee te werken. Wel spelden ze een paar kamerleden op de mouw dat Buba niet meer bij andere olifanten gezet kon worden omdat ze al van jongs af aan met de familie meetrekt. Olifanten zijn kuddedieren en “Buba beschouwde de familie Freiwald als haar kudde." Kamerleden bleken gevoelig voor de olifantentranen van de circusfamilie. De olifant zou van eenzaamheid sterven als ze naar de olifantenopvang moest en dat konden we niet laten gebeuren! Buba is familie, onafscheidelijk verbonden met het circus. Wie die twee uit elkaar wilde halen, zoals die ijskoude, zelfingenomen dierenwelzijnsorganisaties, was misdadig. De minister van LNV legde zich neer bij twee aangenomen moties en voilà; Buba mocht voor altijd bij de Freiwalds blijven. Zonder op te treden, al werd de grens herhaaldelijk opgezocht.

Ruim een jaar later is Buba alsnog verstoten door haar liefhebbende kudde. Sterker nog: omdat Buba teveel geld kost is ze verbannen naar een dubieus dierenpark in Hongarije. Daar moet de in 1978 uit het wild gestolen olifant optreden met haar nieuwe baas, de jonge circusartiest René Casselly. Kon Buba nu opeens toch wel bij andere olifanten? Op kamervragen van Frank Wassenberg (PvdD) gaf de huidige minister deze week toe niet gelukkig te zijn met de gang van zaken. Maar voor Buba is het te laat. Wederom een slachtoffer van goedgelovigheid en symbool voor het leed van dieren in circussen overal ter wereld. De Freiwalds zeggen met pijn in het hard afscheid te hebben genomen. Geld ging toch boven de familieband. Is het dan nu klaar? Dat valt te bezien; een website voor de circussector schreef dat het verbod op wilde dieren in circussen door een rechter van tafel is geveegd. Erkennen dat je bent ingehaald door de vooruitgang valt zwaar. De waarheid verkondigen ook, want het Nederlandse circusverbod staat gelukkig nog altijd. Op Wereld Circusdag pleiten we wederom voor een wereld zonder wilde dieren in het circus.

Stichting AAP
Animal Rights
Bite Back
Dierencoalitie
World Animal Protection

De beantwoording op 12 april 2022 van Kamervragen ^[1] gesteld door Frank Wassenberg van de Partij voor de Dieren “over de verkoop van voor­malige circus­olifant Buba aan een circuspark in Hongarije” bevestigde wat we eigenlijk al wisten: Na al het gehuichel over hoe belangrijk het was voor Buba om bij haar circusfamilie in Nederland te blijven, waar het rechts-conservatieve deel van de Tweede Kamer met open ogen in stonk, is de vrouwelijke Afrikaanse olifant naar Hongarije ‘verpatst’, waar ze gewoon weer circus-trucjes op zal moeten voeren voor publiek.

“Voormalig Landbouwminister Schouten, het Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) en een meerderheid van de Tweede Kamer hebben meegewerkt aan het ontduiken van het Nederlandse verbod op wilde dieren in circussen,” zegt Animal Rights directeur Susan Hartland.

Minister weet weinig

Huidig minister van LNV Henk Staghouwer lijkt, beschamend genoeg, niet veel meer te weten dan wat Animal Rights en Bite Back via de pers naar buiten brachten: Ja, Buba zou in Hongarije zijn. Ja, het Kimba Elefant Park is in bezit van circus-familie Casselly. Ja, olifanten worden er ingezet om kunstjes uit te voeren.

RVO en NVWA werkte mee aan verplaatsing Buba

Staghouwer weet wel te vertellen dat voor de overdracht van een Afrikaanse olifant binnen de EU een EU-certificaat CITES nodig is en een NVWA-gezondheidsverklaring (TRACES certificaat).

Als deze noodzakelijke certificaten verstrekt zijn dan houdt dat in dat zowel de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO, verantwoordelijk voor CITES) als de Nederlandse voedsel en waren autoriteit (NVWA verantwoordelijk voor TRACES), beide onderdeel van het Landbouwministerie, mogelijk actief hebben meegewerkt aan het wegsluizen van Buba naar Hongarije.

Staghouwer weet dan weer niet of het hier om een financiële transactie gaat en had blijkbaar ook niet de interesse om dat uit te zoeken.

Politiek falen

Uit enkele zinnen in de antwoorden blijkt dat er bij het Landbouwministerie het besef leeft dat men hopeloos gefaald heeft om Buba’s belangen veilig te stellen. “Mocht Buba nu wel weer gebruikt gaan worden voor optredens voor publiek, lijkt het me dat dit niet in belang van het dier is,” zegt de minister op de vraag of Buba wel moet worden gehuisvest in een park waar in 2020 twee olifanten door nalatigheid om het leven kwamen.

Hij vat het politieke falen zo samen: “Ik ben niet gelukkig met deze gang van zaken, aangezien het anders is gelopen dan mijn voorganger en ik voor ogen hadden voor olifant Buba. De intentie was dat Buba zou worden opgevangen in Elephant Haven in Frankrijk. De toenmalig eigenaar wilde daar echter niet aan meewerken en de Tweede Kamer heeft middels twee aangenomen moties in december 2020 de regering verzocht er zorg voor te dragen dat Buba bij haar eigenaar kon blijven.”

Alex Romijn van Bite Back: “Wat hij zegt met betrekking tot zijn voorganger en partijgenoot Schouten is nonsense. We weten uit een Wob-verzoek dat haar eigen ambtenaren Schouten afraadden om mee te gaan in het populistische sentiment van de PVV- en CDA-moties. Ze negeerde haar ambtenaren met Buba als slachtoffer.”

Animal Rights en Bite Back

De dierenrechtenorganisaties laten het hier niet bij zitten en bekijken met hun advocaat welke vervolgstappen ondernomen kunnen worden.

^[1] https://www.partijvoordedieren.nl/vragen/schriftelijke-vragen-wassenberg-over-de-verkoop-van-voormalige-circusolifant-buba-aan-een-circuspark-in-hongarije

Op donderdag 25 maart waren onze bestuursleden Alex en Saskia aanwezig bij de hoorzitting voor de Reclame Code Commissie. Dit naar aanleiding van onze klacht in december over misleiding door het Dolfinarium via haar website. Kern van deze klacht was dat het Dolfinarium een aantal teksten op de website had die de consument - de potentiële bezoeker - kon misleiden. Op de ‘Feiten en fabels’-pagina werd namelijk gedaan of de dolfijnen voldoende ruimte hadden en werd gesteld dat de dieren gelukkig waren. Na onze klacht bleek dat het Dolfinarium deze teksten ‘toevallig’ al ging aanpassen. De teksten stonden er echter al jaren zonder enige aanpassingen. Door de aanpassing werd ‘voldoende ruimte’ teruggebracht tot dat het Dolfinarium nooit de natuur kan evenaren en over of de dolfijnen gelukkig kunnen zijn werd aangegeven dat je dit nooit helemaal kan weten. Een flinke distantie van de oorspronkelijke tekst. Wij zien hier dan ook een bevestiging in van ons gelijk wat betreft de initiële klacht. Wij vroegen dan ook om onze klacht gegrond te verklaren.

De Reclame Code Commissie gaf aan dat zij normaal gesproken de oorspronkelijke klachten die zijn binnengekomen behandelt en niet zozeer wijzigingen daarop. Het Dolfinarium was ook vertegenwoordigd en gaf aan dat ze het liefst zagen dat de behandeling over de aangepaste teksten zou gaan. Wij gaven hierop aan dat we onze eerste klacht graag gegrond verklaard zouden zien, maar ook een oordeel wilden over de nieuwe teksten. Indien die toch niet behandeld zouden worden, dan zouden wij overwegen om nogmaals een klacht in te dienen over de nieuwe teksten.

Na het voorlezen van de toelichting op de klacht door ons was het Dolfinarium aan de beurt. Hun argumenten waren zeer gefocust op de nieuwe teksten en ze gaven toe dat de oorspronkelijke verouderd waren. Erkenning dat die niet correct waren bleef uit. Een punt was dat het Dolfinarium het geheel niet als wervingsteksten zag. Toch gebruiken ze de teksten in hun communicatie met (potentiële) bezoekers. Wij gaven hierop aan, door onze ervaring met gesprekken met bezoekers, dat de bezoekers veel waarde hechten aan de informatie van het Dolfinarium. Dit maakt de informatie die gedeeld wordt dus belangrijk. Informatie presenteren als feit of dit suggereren is naar ons inzicht dan ook misleiding. Een ander punt dat het Dolfinarium inbracht was dat ze voldoen aan de eisen. Het rapport van het ministerie van LNV en dat ze pas rond 2029 voldoen aan alle huidige gestelde eisen geven echter anders aan. Het is ook misleidend om de bezoeker te laten geloven dat de huidige situatie nu voldoende is.

De hoorzitting was geen plek voor discussie over de ethische aspecten of wetenschappelijke inzichten. Dat er discussie is over de vraag of dolfijnen voldoende hebben erkenden beide partijen. De voorzitter van de commissie stelde daarom ook de vraag of het dan niet beter is de titel van de pagina aan te passen. Het Dolfinarium dacht er niet over aan om die aan te passen.

Het Dolfinarium sloot verder af met ons ervan te betichten dat we de RCC-klacht alleen gebruiken voor publiciteit. Wij gaven daarop aan dat het voor ons van belang is dat de informatie juist is of dat duidelijk is wiens zienswijze de informatie is. En dat we dit inderdaad communiceren - ook via de pers - omdat wij het belangrijk vinden dat iedereen weet wat er speelt.

De commissie zal nu zich gaan beraden. De uitspraak is over ongeveer 3 weken. 

Activisten voeren actie tegen visserij én delen plantaardige alternatieven uit

Op zaterdag 26 maart protesteren circa 20 activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back tegen de visserij en viskwekerijen op het jaarbeursplein in Utrecht. Ook houdt Bite Back een proeverij van visvrije alternatieven. Deze actie is in het kader van de internationale Werelddag voor het Einde van de Visserij. Op deze Werelddag wordt sinds 2017 door verschillende organisaties over heel de wereld aandacht gevraagd voor aquatische dieren. Bite Back roept op tot de afschaffing van de visserij en viskwekerijen.

Alleen al door de Nederlandse visserij worden jaarlijks zo’n 4 miljard vissen gevangen en gedood. De vangst gaat gepaard met grote bijvangsten en veroorzaakt verwondingen, stress en pijn bij de gevangen dieren. De vissen worden in enorme sleepnetten samengeperst en over grote afstanden meegevoerd. Na het aan boord halen worden de dieren niet gedood, maar sterven ze tijdens het verwerkingsproces: door verstikking, levend strippen (opensnijden om de organen te verwijderen), op ijs leggen of eerst strippen en vervolgens op ijs leggen. De vissen blijven door zo’n behandeling nog een tijd in leven en lijden enorm. Bedwelming wordt nog nauwelijks toegepast.

Woordvoerder Alex Romijn van Bite Back: “Vissen zijn intelligente dieren die pijn ervaren, eigen persoonlijkheden hebben en samenwerkingsverbanden aangaan. Hoe zij door de visserij behandeld worden is ongekend wreed. Uit onderzoek is gebleken dat kabeljauwen en schelvissen nadat ze aan boord zijn gekomen nog twee uur leven voordat ze gestikt zijn. En verschillende vissoorten leven na het strippen nog 25 tot 65 minuten!”

In viskwekerijen is het leven voor de vissen bepaald geen pretje. De omgeving is onnatuurlijk en de slechte leefomstandigheden in een viskwekerij hebben allerlei nare gevolgen voor de gekweekte vissen, zoals stress, depressie, verwondingen, ziektes en voortijdige sterfte. Ook behandelingen zoals sorteren, vaccineren en verplaatsen van de vissen leiden tot stress en verwondingen.

Alex Romijn: “Kweekzalmen in zeekooien hebben enorm veel last van zeeluizen. Dat zijn kleine zeekreeftjes die de zalmen levend opeten. De zeeluizen worden bestreden met pesticiden en met de inzet van een groot aantal poetsvissen. Deze poetsvissen gaan echter massaal dood na een kort leven in de viskwekerij. Ook worden er grote hoeveelheden uit zee gevangen vissen gebruikt als voedsel voor de kweekvissen. Zo veroorzaken viskwekerijen ellende voor veel meer dieren dan alleen de kweekvissen. Het is tijd om te stoppen met de visserij en viskwekerijen en te kiezen voor plantaardig voedsel. Er zijn allerlei plantaardige alternatieven voor vis in de supermarkt te vinden die geen leed met zich meebrengen.”